Selamat Pagi!

De tijd vliegt, alweer eind september en ik zit hier nu een week. Het was de bedoeling volgende week al naar Australië te vliegen, maar helaas is het schema op het schip van Bleeker omgegooid dus zoals het er nu naar uit ziet blijf ik hier nog langer. Tot grote vreugde van de familie hier, want die wilden me nog niet laten gaan. Als er niets meer verandert in het schema van Bleeker blijf ik hier voorlopig nog wel hangen om te werken in het weeshuis en in het schooltje. Mijn ticket staat nu op 20 oktober van Bali naar Perth en dan zie ik Bleeker waarschijnlijk daar.

Zaterdagavond hebben Anez en ik weer een filmpje gepakt en daarna de stad ingegaan voor ‘Rendang', mijn favoriete Padangfood (ben je al jaloers Niek?). En weer met de handen eten natuurlijk, de eigenaar wist niet wat hem overkwam; een gringo in mijn tent, dat alleen al, en die ook nog eens weet hoe het werkt... Toen het maaltje binnen was en we wilden betalen was de eigenaar spoorloos. Na veel zoeken bleek hij in de achteruitgang (een steeg) liggen te slapen op een bank die daar stond. Elk half uurtje slaap is mooi meegenomen, zal hij wel gedacht hebben. Daarna zijn we naar een theater gegaan waar plaatselijke travestieten (ja echt) en cabaretiers hun act deden. En ik moet toegeven dat sommige mannen tot nog best mooie vrouwen waren omgetoverd. Deze ‘vrouwen' zongen (geen idols material) en dansten en daarna kwamen de cabaretiers op. Aangezien ik de enige blanke was in de zaal, voelde ik het al een beetje aankomen natuurlijk. De grappen gingen totaal aan me voorbij, maar wel leuk om zo eens om me heen te kijken hoe iedereen er van genoot. Net toen we weg wilden gaan, werd ik eruit gepikt; 'Eey! Dari mana? Belanda?' (waar kon je vandaan? Nederland?). Toen ik dat bevestigde werd er speciaal voor mij een liedje gezongen, dus die moesten wel even uitzitten. Toen ik daarna weg ging voelde ik me net de Koningin; iedereen zwaaide en lachte en ik beleefd met blozende wangen zo snel mogelijk richting de uitgang... The queen has left the building...

Na dit spektakel zijn we langs de animalmarket geweest, maar daar werd ik zo bedroefd van dat we algauw weer de benen namen, op weg naar huis.

Zondagochtend waren Lia, Anez en ik om 09:30 bij het Weeshuis Don Bosco bij de kleinere kinderen tot 4/5 jaar. Met iedereen beetje gepraat en de boekjes gegeven, die werden dankbaar in ontvangst genomen. Ze hebben het voor de rest best goed voor elkaar in het weeshuis. Alles schoon en netjes en veel voor de kinderen te doen en te leren. Ik heb die dag met de kinderen gespeeld, kennis gemaakt en daarna nog even bij de oudere kinderen wezen kijken. Eenmaal thuis beetje gegeten en vooral uitgerust want ik had een beetje last van de buik, waarschijnlijk door die oh zo lekkere Rendang (nu niet meer zo jaloers zeker Niek? ;). In de avond lekker filmpje gekeken en de volgende dag (maandag) beetje uitgeslapen.

Maandag overdag lichtelijk verveeld, iedereen is natuurlijk weer aan het werk of aan de studie na de Ramadan en ik had nog niet echt specifieke tijden met het weeshuis afgesproken. Anez kwam eerder van zijn werk en nam me mee naar een gigantische winkel met allemaal typische spullen van Indonesië. Daar heb ik twee oude zwartwit foto's gescoord van het oude NIS gebouw en de oude Bodjongweg in Semarang, waar Opa vroeger heeft gewerkt (cadeautje Opa!). Trots met mijn schat onder de armen weer naar huis en daarna met Lia naar het weeshuis. Ik heb de oudere kinderen geholpen met hun Engels en daarna mochten ze tekenen. Beetje gekleurd en gedaan en daarna naar Lastrie, zij werkt bij de kleinere kinderen. Zij waren net aan het eten, dus meegeholpen de kleintjes te laten eten, en daarna uurtje met de kinderen gespeeld. Toen was het alweer 19:00 en zijn we richting huis gegaan. Daar kwam een vriendin van Anez (Katie uit Amerika) net aan vanuit Sulawesi en samen met haar, Lia, Anez en Tirza hebben we bij een kleine warung verderop Catfish gegeten, een andere favoriet van mij (alweer jaloers Niek? ;) Ook heb ik een typisch Indonesisch toetje geprobeerd; weet de naam niet meer maar het was sticky rice met bruine rietsuiker en dan warm. Heerlijk zoet! Iedereen was moe, dus daarna vroeg op bed.

Dinsdag was Anez vrij en zijn Katie, Anez en ik na het ontbijt wezen shoppen voor speelgoed voor het schooltje van de oom van Anez, waar ik morgenochtend voor het eerst heen ga. We hebben goed ingeslagen, super, voelde me net Sinterklaas. Daarna met de buit naar het schooltje gegaan, waar op dat moment net een vergadering gaande was van de raad van vrouwen. Toen de dames het speelgoed zagen werd er enthousiast gereageerd, alles werd bekeken en ons werd een bord in de handen gedrukt. Makan Makan! Ze zouden net gaan lunchen. Wederom volgepropt door de Indonesische gastvrijheid richting huis gelopen en daarna heb ik met Andina verse vluchtensapjes gehaald, lekker verkoelend als het bijna 40 graden is! Anez dropte me bij het weeshuis, nadat ik Katie gedag had gezegd (zij werkt als Engelse lerares in Tuban, dorpje 2 uur verderop). Toen ik binnen kwam werd ik welkom geheten door zuster Quita die me vervolgens direct voor een klasje van 8 kinderen zette, of ik even een lesje engels wilde geven. Eeuuhh... Dat ging ongeveer 30 minuten goed (toch nog een prestatie), toen verloren de kinderen de concentratie en heb ik nog even spelletjes gedaan. Daarna weer even bij Lastrie geholpen met de kleintjes tot uurtje of zeven.

Vanochtend 7 uur het bed uit om met de moeder van Anez naar de plaatselijke pasar te gaan om verse catfish te halen. Erg mooi om te zien hoe het werkt op zo'n pasar, heb mijn ogen uitgekeken, terwijl ik zelf een bezienswaardigheid voor hen was, haha. Vanalles gehaald; Indonesische zoetigheden, fruit, kroeppoek, kruiden en catfish. Die nog leefden en waarvan de nek werd omgedraaid voor onze neus... ja... even wennen, maar goed: verser dan dat krijg je ze niet.. ;) Thuis de zoetigheden buit gemaakt en toen dropte Anez me weer bij het weeshuis (10:00) waar ik tot 12:30 Larsie heb geholpen; spelen, eten, spelen, douchen en op bed! Thuis de verse catfish gegeten en nu mijn verhaal getikt! Ik ga zo weer met de bemo naar het weeshuis, waar ik eerst de oudere kinderen ga helpen en dan weer bij Larsie langs ga. Anez pikt me op, gaan we thuis eten waarna vrienden van Anez langskomen die me mee willen hebben naar Karaoke... hmm.. ben benieuwd! ;) Morgen 08:00 voor het eerst naar het schooltje en dan in de middag weer naar het weeshuis.

Tot gauw!

Liefs Floor