Hola, Buanas Noches!

Van de week had ik alleen tijd wat foto´s te uploaden (tweede week Cusc), maar dat ging niet zo snel dus ik heb lang niet alle foto´s kunnen doen. Ik heb nu Jamil haar laptop geleend zodat ik nog even een verhaal kan tikken voordat ik aan de Salkantay begin... dus foto´s uploaden zit er nu niet in.... maar dan hebben jullie heel wat te bekijken als ik terug ben, want dan heb ik er nog veel meer foto´s bij (inclusief van mijn verjaardag) en dan heb ik echt even de tijd om achter de computer te zitten, is er deze week niet echt van gekomen!

Vorige week vrijdag hebben de meiden en ik dus de Salkantray geboekt, klonk allemaal erg goed en nu gaat het bijna al beginnen... Die avond heb ik mijn was gehaald, daarna ben ik naar Femke haar appartement gegaan om Femke op te halen (en mijn was daar gedumpd omdat we uiteten gingen) en daarna hebben we lekker in de stad wat gegeten en op stap geweest. Maaike, Bauke, Eline en ik hebben zelfs daarna nog een heerlijke Mac Flurry gehaald, dat was weer een once in a lifetime voor mij dat ik in de Mac belande!

Zaterdag met Nicole, Karin, Femke, Frida en Eline afgesproken naar Saqsawaman (ruïnens)en Cristo Blanco (een Jezus beeld)te gaan. Eenmaal daar aangekomen (na een hele klim van steile trappen, geen pretje op deze hoogte...) bleek dat we een turistico toegang moesten hebben voor Saqsawamanen dat koste 70 Sol, en dan had je 10 dagen om meerdere dingen te bekijken, waaronder saqsawaman. Femke en Frida hadden al zo´n biljet gekocht dus die konden meteen doorgaan. Nicole, Eline, Karin en ik echter niet omdat we die 10 dagen niet konden vol maken (ivm met Salkantay die voor de deur stond). Na een hele discussie met die man te hebben gevoerd (we hadden gehoord dat je voor 40 Sol een ééndagticket konden kopen), moesten we toch weer die trappen naar beneden dalen. We besloten eerst omhoog te klimmen naar Cristo Blanco omdat die toegang grtais was omdat we hoorden dat we daarvandaan ook de Saqsawaman binnen konden komen. De weg naar Cristo was nog een hele klim (weer een gehele alternatieve route genomen, haha) en onderweg veel foto´s gemaakt van het uitzicht. Het beeld is behoorlijk indrukwekkend van dichtbij, maar mooier nog is als je hem ´s avonds verlicht ziet vanuit het dal! Daarna zijn we door gelopen naar de ruïnes van Saqsawaman en hoera hoera: daar konden we wel een ééndagticket kopen! Daar ronsgelopen door de prachtige ruïnes en we kwamen onderwerg een groepje tegen dat in typische kledij aan het zingen en dansen was. Erg leuk allemaal! Daarna weer de klim naar beneden en toen en ik naar huis gelopen. ´S avonds thuis bij de familie gegeten en daarna met Sandra een taxi naar de stad gepakt. San ging een filmpje pakken bij Maaike en ik ging kaarten bij Eline thuis.

Zondag vroeg op omdat we met Maaike, Astrid, Nathalie, Sandra en Femke naar Pisaq gingen. Toen we in Cusco stonden te wachten op een bus naar Pisaq hoorden we ineens ´carneval!´ en voordat ik het wistontving ik een enorme waterballon, echt recht in mijn kruis... hetwas die dag namelijk carneval in heel Peru... gelukkig was het prachtig mooi weer en was het binnen 5 minuten weer droog, heb er erg om gelachen, weer echt iets oor mij!We hebben in Pisaqde taxi omhoog genomen naar de ruïnes en een prachtige wandeling gemaakt van 4 uur, door de ruïnes, over de bergen en daarna afgedaald naar het dorpje Pisqa waar er een groot carnevalfeest was... We hebben eerst lekker gelunched op het grote plein en daarna gerend voor ons leven om de markt te halen zonder nat te worden of te wordenbespoten met scheerschuim. Touristen zijn namelijk een erg gewild object met carneval en de meesten komen dan ook zeiknat terug!Lekker even op de markt geslenterd en ik heb geweldige wanten gekocht, zulke vind je niet in Nederland! We besloten weer terug te gaan naar Cusco, maar zodra we een voet zette op het plein hadden de carnevalvierders het in de gaten en vloog het water en scheerschuim je om de oren. We hebben het op een gegeven ogenblik maar op het rennen gezet en af en toe geschuild in een winkel. Uiteindelijk een taxi weer terug gepakt naar Cusco met slechts her en der wat scheerschuim op mijn haar en kleding, goed gedaan al zeg ik het zelf!Die avond zijn we met z´n allen uiteten geweest en daarna vroeg mijn nest in!

Maandagochtend ben ik alleen naarRemar gegaan, was wel even benieuwd hoe het er in de ochtend aan toe gaat. Iedereen zat net aan het ontbijt en ik heb even gezellig met iedereen gekletst. Daarna wilden een groepje graag de film ´HighschoolMusical´ zien (die had de directrice gekocht) en een ander groepje zat rustig buiten een spelletje te doen. Ik ben een beetje vanhet ene groepje naar het andere groepje gehobbeld, rustig ochtendje zo!Ikhab daarna met Eline een lekker avocadobroodje gegeten in het stadje en daarna had ik van 3 tot 5 Spaanse les. Daarna ben ik naar huis gegaan en om 7 uur hadden we weersalsales! De les was super leuk, veel nieuwe dingen geleerd! Daarna zijn we met z´n allen uiteten geweest en daarna op stap want ik was om 00:00 jarig! Neto en zijn vrienden (waar we les van hebben) kwamen ook allemaal en om00:00 werd ´happy birthday´ gedraaid en gooide iedereen confettiover me heen(die ikde volgende ochtend nog terug vond in de douche, haha) en werd ik door de vrienden van Neto in de lucht gegooid. Het was een enorm leuke avond geworden, vreemd om het niet in Nederland te vieren, maar heel speciaal om het te vieren in Cusco! Het werd uiteindelijk half 4 en toen ben ikdoodmoe naar huis gegaan. De volgende ochtend werd ik thuis door iedereen gefeliciteerd en heb ik het rustig aan gedaan. Thuis gelunched en daarna, samen met Nicole,met cakjes, slagroom, chocoladesaus en smarties naar Remar gegaan. Eenmaal daar aangekomen vloog iedereen me meteen om denek en feliciteerde me, zo lief! Toenalle kinderenklaar waren met de lunch, hebben we de deur dicht gemaakt en 35 cakjes versierd. Alle kinderen waren erg nieuwschierig en bonsden op de deur, erg komisch was dat. Toen alles was klaargezet (inclusiefbalonnen) stonden de kinderen buiten al in de rij om naar binnen te komen, Iedereen koos een taartje uit en toen zongen de kindereneen verjaardagslied voor me, en daarna... aanvallen! Binnen mum van tijd was het taartje verdwenen en was de frisdrank (dat hadden de andere vrijwilligers meegenomen, superlief)ook soldaat gemaakt.Maar geweldig om al die blije gezichten te zien! Na die middag hebben Nicole en ik boodschappengedaan voor de pannenkoeken, want wegingen met 14 man pannenkoeken bakken bij mijn familie thuis had mijn´guestmama´ heerlijke taart voor me gemaakt en lekkere verse thee, erg lekker! Daarna moest ik opeens van de meiden in mijn kamer kijken en bleek mijn hele bedbedolven te zijn onder de balonnen, geweldig!Ook had iedereen een cadeau meegenomen, echt super, dus ik ben helemaal verwend! Voelde me ook helemaal jarig! Daarna hebben we de hele avond pannenkoeken gebakken en om 11 uur was iedereen doodmoe en ben ik onder mijn ballonnendeken gedoken!

Woensdag ben ik ook in de ochtend naar Remar gegaan zodat ik sandra in de middag kon helpen koken voor de familie omdat zij zaterdag (voor mij vandaag) zou verhuizen naar een appartement. De kinderen bij Remar waren de schilder aan het helpen (het huis moest geschuurd en geverfd worden) dus ik kreeg ook meteen een bril en een papieren hoed aangereikt. Ik heb de kinderen geholpen met hun klusjes en na de lunch in de stad hebben Sandra en ik boodschappen gedaan voor de ´Hete bliksem in Cusco´ (broertje, nog bedankt voor het recept!). Helaas hadden we geen oudhollandse stamper dus werd net niet geheel puree maar het was goed gelukt! Daarna zijn sandra en ik naar Indigo avond geweest en daarna nog even verschillende kroegen in, erg gezellig!

Donderdag ben ik ook in de ochtend naar remar geweest en heb samen met Theresa allerlei spelletjes gedaan met de kinderen. Ze waren erg uitgelaten en vroegen me nig steeds naar mijn verjaardag en vertelde me dat de ´fiesta´ met hun zo leuk was, zo schattig! Daarna heb ik thuis gelunched en om 2 uur had ik Spaanse les. Daarna even langs huis geweest met met Neto en Enrique (neef Neto en één van de salsaleraren) naar de salsa gegaan. Het was de laatste salsales voor Eline, Nicole en Karin omdat zij na de Salkantay verder gaan reizen. we hebben daarom veel nieuwe passen geleerd, soms erg verwarrend wat voor komische situaties zorgt! Na de salsales zijn we met alle leraren een pizza wezen eten. Het was heel gezellig, maar ik voelde me ineens heel beroerd en ben met schreeuwende buikpijn naar huis gegaan. De volgende dag voelde ik me nog slechter en daarom ben ik niet naar remar gegaan, maar naar het ziekenhuis voor onderzoek. Na vele testjes bleek dat ik een veel voorkomende parasiet te hebben in mijn darmen (waarschijnlijk door verkeerd voedsel of tapwater tijdens het tandenpoetsen) en ik moest een nacht opgenomen worden omdat ik erg graag de Salkantay wilde lopen. Ik heb een nacht aan het infuus gezeten (medicijnen tegen de parasiet, dat slaapt niet lekker met zo´n ding in je arm!) en vandaag om 6 uur mocht ik weer naar huis. Godzijdank! Ikheb nog medicijnen meegekregen die ik de hele week nog moet slikken, maar ik mocht gewoon meedoen aan de Salkantay omdat ik door de opname in het ziekenhuis heel rap ben opgeknapt. Ik was zo blij dat ik dat hoorde (had natuurlijk al geboekt) en dat ik me weer goed voelde! Wat kan zo´n klein rotbeestje wel allemaal niet veroorzaken!

Maar het gaat nu weer heel goed, ik had in het ziekenhuis een hele luxe kamer voor mezelf met douche, wc, tv en bank en stoelen en alles wordt vegoedt, erg fijn en goed geregeld!

Ik ga nu dan ook slapen, morgen erg vroeg weg (05:30) en moet even goed slapen.

Tot na de Salkantay!

Liefs!